04 mrt Feuilleton in vier delen. Deel 2

Het is nooit wat je denkt!……

(Deel 1: Andrea van der Wal uit Vreeland is overvallen. Rechercheur Pieter de Klerk doet onderzoek en heeft Hilde Ham – vriendin van Andrea- ondervraagd. Ze heef hem nog niet kunnen helpen. Hij gaat na de koffie weer naar het politiebureau. Andrea’s data worden gecheckt. Kijk ook hier voor deel 1)

Hilde maakte een espresso en smeerde een cracker met smeerkaas. Even een wandelingetje maken, schoot door haar heen, en naar de Dagwinkel. Ze trok haar jas aan en liep langs het Jaagpad aan Vecht naar de winkel. Bij Aloys was het nieuws ook al bekend. Waar een klein dorp groot in is? In het verspreiden van geruchten, schoot door haar heen. Iedereen in de winkel had het over de overval op Andrea. Het ach en wee was niet van de lucht. Hilde hield zich wat afzijdig. Kocht een biokip, verse frietjes en haricots verts. Rekende snel af en bedacht buiten dat ze zin had om lang het huis van Andrea te gaan. Misschien was Julius thuis. …….………….

Hoe dichter ze in de buurt van Andrea’s huis kwam, hoe zenuwachtiger ze zich voelde. Inderdaad Julius was thuis. Zijn scooter stond in de voortuin. Hilde belde aan en Julius deed open. Hij zag er verward uit. ´Hallo Hilde, heb je het vreselijke nieuws al gehoord?’ ‘Ja, de politie was al bij me aan de deur. Hoe is het met je moeder? Is ze al weer bij kennis?’, vroeg ze ongerust. Julius knikte: ‘Ik ben net gebeld door het ziekenhuis. Ze komt waarschijnlijk morgen thuis. Mijn moeder zit onder de blauwe plekken. Wil je even binnenkomen?’ Hilde hing haar jas aan de kapstok en stapte de huiskamer binnen. Alles zag er nog netjes uit. Inderdaad, geen sporen van inbraak. Niks lag overhoop. Er stonden wel veel gebruikte wijnglazen op tafel. ‘Kan jij zien of er wat meegenomen is? Geld, bankpasjes, juwelen, dat soort waardevolle dingen?’, vroeg ze. ‘Nee’, zei Julius, ‘alles is er nog, dat is juist het gekke. Het lijkt wel of ze alleen maar mijn moeder in elkaar wilden meppen…en de rest…! Rond een uur of elf hebben de buren gestommel gehoord. De politie heeft haar iPad en zo meegenomen.’ Hilde knikte, dat had ze al van De Klerk gehoord. ‘Misschien is het een goed idee als ik morgen even opbel’, zei ze, terwijl ze haar jas weer aantrok. ‘Als Andrea het fijn vindt, kan ik altijd even langskomen.’ Ze liep het tuinpad af, deed het hekje open en wandelde weer naar huis. Het was lekker voorjaarsweer. De eerste bollen – altijd zo ijverig geplant door de Vreelanders – kwamen al uit de grond…..Toen ze over de brug liep, werd ze aangesproken door de brugwachter. Of ze het al gehoord had. ‘Ja,’ zei Hilde, ‘erg he…´

Thuis checkte ze gelijk naar haar mobieltje. Nog steeds niks van Evert. Zou ze hem mailen of bellen? Hij kende Andrea tenslotte ook. Maar misschien ook even niks doen. Afwachten of De Klerk nog ergens mee kwam. Lekker loslaten en een plekje geven. Ze moest lachen. Het eeuwige loslaten van de spiricursus die ze volgde na haar scheiding. One day I fly away, dan gaat het loslaten vanzelf, lachte ze in zichzelf. Die middag ging tegen een uur of vier de telefoon. Het was De Klerk. Of hij de volgende ochtend weer langs kon komen. Hij belde maar even, zodat ze zich niet weer hoefde te verontschuldigen voor haar outfit. Natuurlijk kon hij langskomen. ‘Heb je al meer info?’, vroeg ze. De Klerk vertelde dat hij op de iPhone en iPad vaak dezelfde namen was tegengekomen. Ook de namen van wat mensen die voor de bewuste avond van de overval een afspraak met Andrea had gemaakt. Daar zaten wellicht ook bekenden bij van Hilde. Meer kon hij nog niet loslaten. Zijn collega’s gingen er nu achteraan. ‘Tot morgen, rond negen uur ben ik bij je’, zei De Klerk, en liet Hilde met 1000 vragen achter.

De volgende ochtend zat ze om half 9 in de kleren. De haren netjes, de lippen gestift. Precies om 9 uur belde De Klerk aan. Hij viel met de deur in huis: ‘We hebben flink wat speurwerk verricht. Er zijn twee mannen met wie Andrea regelmatig contact had. Ene Evert Sanders uit Kortenhoef en dan Ruud Vervaart uit Loosdrecht. Er lopen van deze Evert en Ruud, directe lijntjes naar jou. Dat hoef ik je niet te vertellen én dat hebben we ook op internet gezien. Ruud is je ex en Evert je lover.’  Hilde pruttelde : ‘Lover, lover… We hebben gemaild, zijn naar de film geweest en dan de borrel op Koninginnedag. Dat was met Andrea én Ruud. Met wie had Andrea eergisteravond die afspraak? Zal ik even een espressootje maken?’ De Klerk knikte. ‘Die afspraak was met Evert en Ruud. En nog een vrouw, ene Esther.’ Hilde: ‘ Dat is haar zuster uit Breda. Misschien gingen ze klaverjassen.’ Jeetje, wat een achterbaks gedoe, dacht ze. Ze voelde zich buitengesloten. Waarom had Andrea achter haar rug om contact met Evert en Ruud?

De Klerk zag haar bibberlip. ‘Het is niet mijn bedoeling om je te frustreren. Neem een sigaretje, daar knapte je gisteren ook van op.’